نشستم به خواندن اخبار اقتصادی،مدام میخوانم و حرص میخورم،حرص می خورم و میخوانم و این چرخه ادامه دارد، و البته این وسط گاهی هم به خود میگویم:"بس است دیگر،بخوان و حرصت را بخور اما فقط حرص نخور،کمی عاقل باش و پا در مسیر درست بنه."
تب اخبار را باز کردم و تیتر"غول بعدی پوشاک" توجه ام را به خود جلب کرد.
لباس،چیزی که نیاز هر فردی است چه در خانه باشد و در خفای خود و چه در جامعه و در میان مردم.
هر جای هرجا که باشد،نیازی است که استفاده از آن لزوم دارد؛همانند غذا که نبودش، برای ادامه حیات در جامعه ممکن نیست.
غول بعدی تولید پوشاک،احتمالا کشور بنگلادش می باشد که در جنگ، امریکا آن را با خاک یکسان کرد و گویا اگر اشتباه نکنم در هر کیلومتر مربع 23 بمب بر سر آن کشور افکند .
و ما کمی بعد بجای دیدن "میداین چاینا" شاهد "مید این بنگلادش" خواهیم بود.
حال چرا آن کشور دارد به غول تبدیل میشود،سرزمین ایران مهد دلیران،مدام آوار بر سرش خراب میشود ؟
( با عرض پوزش از این پارازیت)
مدتی است که ایران با بحران کم آبی مواجه شده و از اینرو تصمیم بر این شد که تولید پنبه کاهش پیدا کند و آبی برای تامین این محصول در نظر گرفته نشد.
لذا پوشاک ایرانی با قیمتی گزاف نسبت به غولهایی چون ترکیه و انگلیس،در دسترس ساکنین این کشور قرار می گیرد که خب چه کاری است؟
حمایت از تولید ملی با این وضع فقر مملکت بخورد فرق سرمان.
تولید پنبه با حجم کم آبی که مصرف می کند،حمایت نشد
اما
اما
اما
تولید هندوانه با حجم مصرفی آب، بسیار بیشتر از پنبه در صدر امور است و صادراتش را به ترکیه شاهد هستیم.
من با عقل ناقصم،این موضوع را درک نکردم،اگر شما میتوانید برای روشن سازی ذهن من قدمی بردارید و جهت شفاف سازی به من بگویید که: جان جانانم خنگول جانم،چطور نمیدانی هندوانه بسی مهمتر از لباس تن است؟ هندوانه جلای روح و جان است در گرمای تابستان،همنشین انار است در شب یلدا و غیره و ذلک .
و در نهایت نخواهید از من که این شکر را بر سر زبان جاری نسازم :
"شکر برای مسئولان با تدبیری که هندوانه را در راس امور قرار دادند و در راه خدا قدم برداشتند ."
یک ساعتی هست که بچه ها با پدرشون رفتند پارک.
خونه تا حدی مرتب بود،که مجبور نشم بنشینم پای تمیز کاری.
تایمر موبایل رو روی 25 دقیقه فعال کردم و شروع کردم به نوشتن.
پومودوروی بعدی رو اختصاص دادم به خوندن اخبار اقتصادی و وضع مملکت.
قرار هست یارانه نان به هر کد ملی داده بشه ، اون هم مبلغ چهار هزار تومان.
چقدر خوشحال کننده بود این خبر برام.
حجم کثیری از خوشحالیم برای ثروتمندان جمع بود که فکر نکنند دولت به فکرشون نیست.
نه عزیزان دل،خوشحال باشید که شما هم که قوت غالبتون برنج و گوشت و نان های اعیانی است،قطعا سهمی از یارانه نان سنگک دارید و سرتون کلاه نمیره.
الحمدالله که عدالت اجرا شد.
آخرین اخباری که خوندم قحطی ماکارونی و آرد و روغن در آلمان بود.
تامین کننده این اقلام گویا اوکراین هست که دست برقضا درگیر جنگ با روسیه است و حال و حوصله ای براش نیست که بخواد شکم آلمانی ها رو سیر کنه.
فروشگاه های آلمانی هم خالی و عاری از این اقلام.
با دیدن ویدیو ،اشک تو چشمام جمع شد.ویدیو رو یک ایرانی ساکن آلمان گرفته بود و می نالید از غارت اقلام توسط آلمانی ها با وجود فقیر نبودنشون.
می گفت : دم ایرانی ها گرم که با وجود فقرشون خیلی بافرهنگ ترند.
روزی که تصمیم گرفتم وارد بازار سرمایه بشوم؛مورد هجوم انواع و اقسام کلمه ها و اصطلاحاتی قرار گرفتم که هیچی از آن ها نمی دانستم.
آن روزها گذشت و من به مرور توانستم همه آن ابهاماتی که برایم حکم غول داشتند را شکست بدهم .
اینجا ساده می نویسم برای کسانی که میخواهند راحت تر از هرچیزی این اصطلاحات را یاد بگیرند.نه خبری از زیاده گویی هست که گیج کننده شود و نه خبری از مبهم گویی.
برای کسانی مینویسم که شاید آنها هم مثل من میخواهند وارد بازار شوند و هرچه میگردند نمیتوانند یک تعریف ساده قابل فهم برای کلمه ای که مفهومش را نمیدانند ،پیدا کنند.
شاید عده ای بیایند و بگویند با یک دست که چند تا هندوانه بر نمیدارند اما این شعل من است،شغلی که از آن به طور مستقل دارای درآمد هستم ؛ در کنار علاقه ام به نوشتن و موسیقی .
امیدوارم که برایتان مفید باشد و گره ای از کارتان بگشایدو عمل به این سخن امام صادق (ع) باشد که زکات علم یاد دادن است. این واژه نامه به مرور تکمیل خواهد گردید.
سپاس از همراهی شما.
