جریان یکی از پومودوروهام
یک ساعتی هست که بچه ها با پدرشون رفتند پارک.
خونه تا حدی مرتب بود،که مجبور نشم بنشینم پای تمیز کاری.
تایمر موبایل رو روی 25 دقیقه فعال کردم و شروع کردم به نوشتن.
پومودوروی بعدی رو اختصاص دادم به خوندن اخبار اقتصادی و وضع مملکت.
قرار هست یارانه نان به هر کد ملی داده بشه ، اون هم مبلغ چهار هزار تومان.
چقدر خوشحال کننده بود این خبر برام.
حجم کثیری از خوشحالیم برای ثروتمندان جمع بود که فکر نکنند دولت به فکرشون نیست.
نه عزیزان دل،خوشحال باشید که شما هم که قوت غالبتون برنج و گوشت و نان های اعیانی است،قطعا سهمی از یارانه نان سنگک دارید و سرتون کلاه نمیره.
الحمدالله که عدالت اجرا شد.
آخرین اخباری که خوندم قحطی ماکارونی و آرد و روغن در آلمان بود.
تامین کننده این اقلام گویا اوکراین هست که دست برقضا درگیر جنگ با روسیه است و حال و حوصله ای براش نیست که بخواد شکم آلمانی ها رو سیر کنه.
فروشگاه های آلمانی هم خالی و عاری از این اقلام.
با دیدن ویدیو ،اشک تو چشمام جمع شد.ویدیو رو یک ایرانی ساکن آلمان گرفته بود و می نالید از غارت اقلام توسط آلمانی ها با وجود فقیر نبودنشون.
می گفت : دم ایرانی ها گرم که با وجود فقرشون خیلی بافرهنگ ترند.
چقدر قشنگ نوشتی سپیده جانم.
شنیدم اینجا هم اغلامی که‌گفتی گرون شده. یعنی اونم بخاطر جنگ اوکراینه؟ ما که همین نون خشکه ها رو از کنارزباله ها جمع میکردیم واسه ماکارونی دیگه چرا؟