صورتی
بهش گفتم باید برات مسواک جدید بخریم.دوست داری چه رنگی باشه ؟
گفت:صورتی.
میخواستم باهاش مخالفت کنم و رنگهای دیگه ای پیشنهاد بدم.
در لحظه ساکت شدم.
با خودم فکر کردم خب اگه قرار بود نظر من باشه ؟! دیگه چرا ازش پرسیدم چه رنگی دوست داری ؟؟؟
راستش جوابش مغایر انتظار من به عنوان مادر یک پسر بود و شنیدن رنگ صورتی شوکه ام کردم.
اما حقیقت اینه :صورتی هم یه رنگه درست مثه همه رنگهای دیگه و مخالفت من در این زمینه واقعا چیز عجیب و غریبیه.
جواب من برای کسانی که میگفتن مگه صدرا دختر که موهاش رو بلند کردید؟! همونقدر میتونه مستند باشه برای کسانی که میگن صورتی برای دختراست نه پسرها.
اینروزها تقریبا هر دقیقه اش وارد چالش هایی میشم که گاهی سربلند ازشون خارج میشم و گاهی انقدر بد که ...
درس من از این مکالمه کوتاه خیلی خیلی بیشتر از این چند جمله ایه که اینجا به یادگار میمونه ؛
باید یاد بگیرم احترام گذاشتن به نظرات دیگران رو ،بالاخص پسرانم.
باید به خودم گوشزد کنم لزوما همه نباید با من هم عقیده باشند حتی پسرانم.
باید صبر وتحملم رو زیاد کنم و اگر کسی مخالف عقیده من بود.سکوت اختیار کنم و فقط و فقط احترام و احترام و اعتماد به نظر شخصی اون فرد در زندگی اش.بخصوص پسرانم.
پسرانی که قرار است مردانی سالم و صالح شوند.
انتخاب او صورتی است.
من مخالف صورتی ام.
سکوت میکنم.
احترام میگذارم
و به انتخابش اعتماد میکنم.
و این پایان خوش است...
