آیات 4 تا 10 قلب قرآن
بسم الله الرحمن الرحیم
آیه 4 .
محمد (ص) بر راه راست قرار گرفته است.راهی که به خدا منتهی می شود و به نیک بختی خواهد رسید.و مسئول هدایت مردمان شده.به چی ؟ به راه راست، راه دوستی. راه عشق و خوبی و در نهایت راه خدا.
آیه 5.
خدا میگه :برای همین منظور بهش یه کتاب دادیم و اسمش رو هم گذاشتیم قرآن.
قرآنی که سوره به سوره و آیه به آیه آن به محمد (ص) وحی شد و او مو به مو برای نسل های آینده باقی گذاشت و حتی ذره ای در امانت خدا خیانت نشد.
میدونی قرآن تنها کتاب آسمانیه که تحریف نشده.
پس خوشا به حال دل ما مسلمون ها که دسترسی کاملی داریم به یه راهنمای همه فن حریف که از سوی خالق خنده ها و خوشی هاست.
آیه 6.
تو مبعوث شدی تا با قرآنی که خدا بهش قسم میخوره به یاری مردمی بری که خبر از این لطف الهی ندارند و تو عالم خیال و باطل خودشون روزگار می گذرونند.باید به اونها خبر بدی و آگاهشون کنی تا از خواب غفلت بیدار بشن.اونها رو به عذاب الهی هشدار بده.
آیه 7.
رسالتت اینه که مردم رو از خواب غفلت بیدار کنی و اگه خودشون تصمیم به ادامه خوابیدنشون داشتند ؛ دیگه خودشون میدونن و خدای خودشون.
اونها قطعا میدونن که کلام حق حقیقت محضه. اما نمیخواهند باور کنند چرا که شیطان در پوست و گوشت و استخوانشون رخنه کرده؛نه اینکه خدا خواسته باشه اونها خودشون به شیطان این اجازه رو دادند و در نهایت خودشونن که ضرر می بینند.
آیه 8 و 9 .
چشم هام رو میبندم و سفر میکنم به دونه دونه کلمه های این دو آیه ...
خودم رو میذارم جای یه فرد گنه کار (همونی که خدا تو قرآنش کتاب آسمونی و قشنگش به اونها هشدار داده که خوب باشن و خوب نموندن)
غل ؟ حتی فکر اینکه اسیر غل و زنجیر باشی هم حس خفگی بهت دست میده چه اینکه بخوای درگیرش هم بشی.یه طناب به قطوری کل گردنم بهم وصل کردند...
یه لحظه دو تا دستهام رو دور تا دور گردنم می پیچونم . وای نه ؟! وحشتناکه.
دو قطره اشک از چشمهام سرازیر میشه.
من نمیخوام این اتفاق برام بیفته.
خدا کار سختی ازم خواسته که نتونم انجامش بدم ؟
یادم نره که وعده خدا راست و اتفاق میفته...
به خدا ایمان آوردن جز حس آرامش ، جز حالِ خوبِ دل نتیجه دیگری نداره که مومن به ذات مقدس الهی نمی شویم؟
در پس هر سختی آرامشی نهادیم.
مسلما انسان واقعی بودن در این بل بشوی روزگار کار آسونی نیست اما نشدنی هم نیست و به نتیجه اش می ارزه.
آیه 10.
و آنها را بترسانی یا نترسانی یکسان است .چون دانسته با حق عناد می ورزند؛هرگز ایمان نمی آورند.
ادامه دارد ...
