از زبون یه نی نی

به نام خداوند بخشنده مهربان

 

آیه های 10 و 11 سوره یس

 

 

آیه 10

 

حکایت بچه هایی که گوششون به هیچ صراطی مستقیم نیست. و کار خودشون رو می کنن و هرچی هم بهشون بگی نکن بازهم کا رخطرناک انجام می دهند.اونها می دونن کارشون خوب نیست اما از سر لجبازی اون کارها رو انجام میدهند.

بعد از یه مدت هم مامانشون بی خیال میشن و دیگه بهشون تذکر نمیدن چونکه فهمیدن فایده ای نداره و آب در هاون کوبیدن و یه جورایی خود دانی دیگه من کم آوردم...

 

آیه 11

 

از زبون یه نی نی :

"منو یاد وقتی میندازه که مامانم مراقبمه تا کار خطرناکی انجام ندم.مثلا وقتی میرم سمت اجاق گاز و میخوام شعله گاز رو دست بزنم . برای اینکه متوجه کارم بشم ،سریع دستهایش رو به هم می کوبونه و با صدای محکم اما لحن آرومی اسممو صدا میزنه و میگه : نه نه نه ...

و من می فهمم اون کار خطرناکه و نباید انجامش بدم.

مامانم منو از اون کار میترسونه تا بهم صدمه ای وارد نشه.

مامانم همیشه حواسش بهم هست .مثه خدا که همیشه حواسش بهم هست.

وقتی می فهمم کارم اشتباه بوده ؛سریع میرم مامانم رو بغل میکنم تا منو ببخشه و ازش تشکر میکنم که همیشه و همه جا کنارمه.